953 odpowiedzi. 67018 wyświetleń. Dolores_lolek. Przed chwilą. Zastanawiam się nad 3 dzieckiem. Chociaż bardziej jestem na nie. Mam już 34 lata i duże dzieci- 12 lat i 6 lat. O dziecko i Ciąża w wieku 40 lat jest często określana jako ciąża geriatryczna. Jest to jednak krzywdzące określenie z uwagi na fakt, że lekarze geriatrzy zajmują się najczęściej osobami po 70. roku życia. Ciąża w wieku 40 lat mimo, że niesie za sobą ryzyko powikłań, ma wiele zalet. W Wielkiej Brytanii średni wiek kobiet rodzących po raz pierwszy wynosi 30 lat. Dr Małgorzata Lesińska-Sawicka z Katedry Pielęgniarstwa Akademii Pomorskiej w Słupsku, autorka książki "Późne macierzyństwo. Studium socjomedyczne" przeprowadziła badania w grupie 179 kobiet w wieku 35-42 lat. Tylko dwie musiały się poddać leczeniu urszula77 Re: mam 46 lat i jestem w 7miesiącu ciąży 01.02.23, 08:33. Gratulacje! Obecnie mam 46 lat, synka urodziłam w wieku 40 lat, pierwsze dziecko, okres ciąży to jeden z najpiękniejszym okresów w moim życiu, każdy mówił, że "rozkwitłam", czułam się bardzo dobrze, synka urodziłam naturalnie, szybko, bez żadnych komplikacji Plastik fantastik.Laska nie ma nic naturalnego.W wieku 40 lat mało możliwe.Żadna z moich znajomych 38-42 nie wygląda tak staro.Żadna też do tej pory nie musiała korzystać z zabiegów Vay Tiền Nhanh Ggads. paperblond 13 października 2011, 08:41 Chciałabym napisać o czymś, co chodzi mi po głowie od jakiegoś czasu. Co sądzicie o zostaniu mamą w wieku 20-21 lat? Nie mam na myśli wpadki, ale świadomego zajścia w ciążę, mając u boku męża (bądź narzeczonego), mogąc zapewnić dzidziusiowi odpowiednie warunki. Ja studiuję, mój narzeczony pracuje. Mamy miejsce, w którym moglibyśmy zamieszkać, nasi rodzice w pełni akceptują nasz związek, bardzo się kochamy i planujemy wspólną przyszłość. Dużo rozmawiamy o dziecku i oboje twierdzimy, że jeśli zaszłabym w ciążę to nie pomyślelibyśmy, jak większość osób w moim wieku 'o boże, tragedia, i co teraz'.Dodam, że zarówno Jego mama, jak i moja babcia, mając 20-parę lat miały kilkuletnie dzieciaczki, więc nie byłoby to postrzegane jakoś dziwnie. Studentka211 13 października 2011, 11:21 isla dziecko nie przeszkadza w skonczeniu dziewczyna zalatwi sobie IOS'a ze wzgledu na ciaze,a pozniej się trzeba i tak ale chociaz na kazde zajecia nie bedzie trzeba male duzo spią wiec spokojnie mozna sie uczyc przy niemowlaku. A dodam..mojej mamie (jak ktos nie zna) mowią: 'ale ma pani ładnego synka' ;D Edytowany przez Studentka211 13 października 2011, 11:23 babelberry 13 października 2011, 11:32 Moim zdaniem jak najbardziej ciąża w takim wieku ! :) Piękny wiek. Gdybym miała wtedy warunki, sama bym chciała. :) Jeśli jesteście gotowi, odpowiedzialni i świadomi swojej decyzji - to jak najbardziej starajcie się o dzidziusia! :) Studentka211 13 października 2011, 11:35 > > Jeśli czujesz się dojrzała i twój partner też> no> to nie ma sprawy planuj dzidzię. Ale ja bym>> radziła schudnąć na początek, hmm trochę> złośliwie> napiszę ale może by dziecko w wieku> nastu lat> wolało szczupłą, zadbaną mamę po 50tce> niż ... Ale jesteś bezczelna! Na prawdę. To> jest jej sprawa. I ona nie pyta o to czy ma> schudnąć przed zaplanowaniem dziecka Odniose się do tego i muszę zgodzic się z famme....,poniewaz chodzi tez o aspekty zdrowotne i majac sporą nadwagę nie powinno zachodzic się w dwa to sądze,ze moze TTy od czegos uciekasz ?? ..... Wiadomo,ciaza,nie obarczasz się dietą - jesz dowoli i skoro doprowadzilas sie do obecnej wagi to poprostu lubisz jedzenie (i wątpie bardzo,azebys w ciazy przerzucila się na zdrowe jedzenie w racjonalnych ilosciach - nie za dwoch tylko dla dwoch i chodzi tutaj raczej o zdrowe produkty,a nie o ilosc) Facetowi tez moze sie to znudzic..widze panie ponad 100 kg z wozkami i mężami,którzy przy nich giną schmetterling89 13 października 2011, 11:42 ja mam 22 lata i też już chciałabym dzieciaczka - w pełni świadoma obowiązków :p i narzeczony też często mówi o naszym "przyszłym" dzidziusiu.. może za rok :) karusia991 13 października 2011, 12:10 > > > Jeśli czujesz się dojrzała i twój partner też>> no> to nie ma sprawy planuj dzidzię. Ale ja bym>>> radziła schudnąć na początek, hmm trochę>> złośliwie> napiszę ale może by dziecko w wieku>> nastu lat> wolało szczupłą, zadbaną mamę po 50tce>> niż ... Ale jesteś bezczelna! Na prawdę. To>> jest jej sprawa. I ona nie pyta o to czy ma>> schudnąć przed zaplanowaniem dziecka Odniose się> do tego i muszę zgodzic się z famme....,poniewaz> chodzi tez o aspekty zdrowotne i majac sporą> nadwagę nie powinno zachodzic się w dwa to> sądze,ze moze TTy od czegos uciekasz ?? .....> Wiadomo,ciaza,nie obarczasz się dietą - jesz> dowoli i skoro doprowadzilas sie do obecnej wagi> to poprostu lubisz jedzenie (i wątpie> bardzo,azebys w ciazy przerzucila się na zdrowe> jedzenie w racjonalnych ilosciach - nie za dwoch> tylko dla dwoch i chodzi tutaj raczej o zdrowe> produkty,a nie o ilosc) Facetowi tez moze sie to> znudzic..widze panie ponad 100 kg z wozkami i> mężami,którzy przy nich giną Zgadzam się w 100% poza tym jak juz bedzie dziecko to facetowi trudniej bedzie ja zostawic a wiadomo ze przy wadze 90 kg innego trudno bedzie jej znalezc. dwie pieczenie na jednym ogniu. MagiC. Dołączył: 2011-07-30 Miasto: Zet Zet Liczba postów: 1138 13 października 2011, 12:18 Nie widzę przeciwwskazań. wisienka25 13 października 2011, 12:22 kazdy moze robic co chce. ja osobiscie nie chcialabym zajsc w ciaze w wieku 20-21lat. mam inne plany, moj facet skonczyc studia przede wszystkim. chcialabym tez nacieszyc sie mlodoscia, a na dziecko przyjdzie odpowiedzialna, wiem ze z pomoca rodzicow i chlopaka dalabym rade wychowac to dziecko itd, ale po co?skoro za kilka lat moge zagwarantowac mu lepsza przyszlosc. Dołączył: 2010-01-30 Miasto: Słupsk Liczba postów: 22644 13 października 2011, 12:41 A tam gadanie, moja mama miala lat 17 kiedy zaczela spotykac sie z moim tata. Pobrali sie po paru latach i jak mama miala 24 lata to ja si eurodzilam. Dzis mam 23 lata ,a rodzice sa dalej ze soba i jest im dobrze. Nie ma reguly. O kurcze, widze,ze temat zmienil temat ;p Teraz brzmi Jaka mamę wolaloby miec dziec? Chuda, czy gruba? Tez w sumie dosyc ciekawe. Edytowany przez FammeFatale22 13 października 2011, 12:42 barib 13 października 2011, 12:47 To już nawet nie chodzi o to, jaką mamę wolałoby dziecko, tylko o aspekt zdrowotny. Gruba kobieta będzie miała jeszcze ciężej niż szczupła, bo dojdą dodatkowe kilogramy, które będzie trudniej zgubić. Do tego obciążenie stawów, kręgosłupa plus problemy z odpowiedzialny lekarz doradzi jej zrzucenie kilogramów dla jej własnego dobra, a także dla dobra dziecka. Dołączył: 2010-01-30 Miasto: Słupsk Liczba postów: 22644 13 października 2011, 12:55 W sumie tak. Kiedys (kiedy bylam grubsza) myslac o ciazy, myslalam sobie ile bede wazyla jak wystartuje z 76kg..... przytyje jakies 15 kg i bedzie ponad 90 kg na koniec.... Tez myslalam ,ze sie za dzieckiem zasapie jak zacznie chodzic. Wiec w sumie pare kg ,mozna by bylo zrzucic. Oczywiscie nie mowie tego zlosliwie,ale po przemysleniach. Dzień dobry... Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało. Ania Ślusarczyk (aniaslu) Zaloguj Zarejestruj Dzisiaj Dzień Ojca i z tej okazji zapraszam cię do wysłuchania rozmowy, której bohaterem jest Patrick Ney. Psycholog, doradca rodzicielski, tata dwóch córeczek, urodzony w Anglii, co w tej historii ma również znaczenie ;) Posłuchaj rozmowy Natomiast o 17:00 zapraszam Cię na live z Agnieszką Hyży - porozmawiamy o rodzicielstwie, macierzyństwie i oczywiście o ojcostwie. O tym co robić z "dobrymi radami". Dołącz reklama Starter tematu madeleinecurly Rozpoczęty 13 Luty 2019 #1 Cześć dziewczyny !! Mam 21 lat i jestem w 5 tyg ciąży. Ciąża jest już potwierdzona przez lekarza. Nie było to planowane no ale cóż.. Na razie wie o tym mój chłopak i moja przyjaciółka. Chcemy oboje o tym powiedzieć naszym rodzicom.. Z tym że moi rodzice są po rozwodzie i nie mieszkają razem, więc trzeba będzie przez to przechodzić 3 razy I strasznie strasznie się tego boję, jak na razie chyba tego najbardziej jak im to powiedzieć... Codziennie siedzę i płaczę bo boję się że się odwrócą i że zostanę z tym sama. Bez pomocy. Wiem jacy są moi rodzice i naprawdę mogą źle na to zareagować. Dziewczyny pomóżcie mi, jak im to powiedzieć aby było w miarę ok.. Także boję się tego co będzie mówić rodzina, znajomi, przyjaciele... A co do mojego chłopaka. Jest ode mnie rok młodszy. Jesteśmy ze sobą ok. 2 miesiące. TYLKO. Kochamy się, naprawdę. Mimo że jest to krótki okres. Zdziwienie wielkie mnie ogarnęło kiedy mu powiedziałam i on zareagował na to bardzo pozytywnie. Powiedział że się cieszy, no ale trochę wcześnie ale mimo wszystko mam to dziecko zostawić, bo on będzie ze mną i ze mną je wychowa. Cały czas się pyta jak się czuje, niestety ma pracę wyjazdową że ciągle go nie ma, ale powiedział że zmieni to do końca ciąży. Całymi dniami ze sobą rozmawiamy, ja ciągle płacze a on powtarza że mam przestać bo nie ma co już płakać tylko się cieszyć. Planujemy zamieszkać ze sobą tak ok. 2 miesiące przed porodem. Odkąd się dowiedział powiedział że zaczyna więcej pracować, abyśmy mieli jak najwięcej na start. Mi każe nadal się uczyć i odpoczywać a do pracy mam nie iść. Mam w nim wsparcie, widzę to. Cały czas mnie wspiera, nie było chwili zwątpienia w jego słowach. Mówi ciągle że w sumie to fajnie że będziemy mieli dzidziusia. Ale obawiam się że to tylko taki początek że może z czasem mnie zostawi.. Ciągle powtarza że mnie mocno kocha, że przysięga mi że damy rade mimo wszystko. Czy była z Was kiedyś w podobnej sytuacji? Jak sobie radziłyście? Dodam że jestem na 2 roku studiów i chyba na 3 będę musiała wziąć dziekanke... Proszę Was o rady, o pomoc, co robić i przede wszystkim jak powiedzieć rodzicom? I jak uwierzyć w szczere chęci i miłość mojego chłopaka? Dodam jeszcze że ciągle uważa że przejdzie mi to i w końcu będę z tego szczęśliwa a rodzice z czasem się pogodzą z tą informacją i przyjdą do nas z pomocą, ale ja w to nie wierzę.. reklama caroline80 18 Luty 2019 No trochę wcześnie, ale 21 lat to też nie jest jakoś strasznie mało. Teraz pewnie jesteś przestraszona, ale pomyśl, że to też trochę przez hormony możesz się gorzej czuć. Najważniejsze, że chłopak zareagował dobrze, wspiera Cię, razem na pewno sobie poradzicie tylko trzeba wszystko dobrze zaplanować a nie liczyć na to, że jakoś to będzie. #11 Cześć dziewczyny !! Mam 21 lat i jestem w 5 tyg ciąży. Ciąża jest już potwierdzona przez lekarza. Nie było to planowane no ale cóż.. Na razie wie o tym mój chłopak i moja przyjaciółka. Chcemy oboje o tym powiedzieć naszym rodzicom.. Z tym że moi rodzice są po rozwodzie i nie mieszkają razem, więc trzeba będzie przez to przechodzić 3 razy I strasznie strasznie się tego boję, jak na razie chyba tego najbardziej jak im to powiedzieć... Codziennie siedzę i płaczę bo boję się że się odwrócą i że zostanę z tym sama. Bez pomocy. Wiem jacy są moi rodzice i naprawdę mogą źle na to zareagować. Dziewczyny pomóżcie mi, jak im to powiedzieć aby było w miarę ok.. Także boję się tego co będzie mówić rodzina, znajomi, przyjaciele... A co do mojego chłopaka. Jest ode mnie rok młodszy. Jesteśmy ze sobą ok. 2 miesiące. TYLKO. Kochamy się, naprawdę. Mimo że jest to krótki okres. Zdziwienie wielkie mnie ogarnęło kiedy mu powiedziałam i on zareagował na to bardzo pozytywnie. Powiedział że się cieszy, no ale trochę wcześnie ale mimo wszystko mam to dziecko zostawić, bo on będzie ze mną i ze mną je wychowa. Cały czas się pyta jak się czuje, niestety ma pracę wyjazdową że ciągle go nie ma, ale powiedział że zmieni to do końca ciąży. Całymi dniami ze sobą rozmawiamy, ja ciągle płacze a on powtarza że mam przestać bo nie ma co już płakać tylko się cieszyć. Planujemy zamieszkać ze sobą tak ok. 2 miesiące przed porodem. Odkąd się dowiedział powiedział że zaczyna więcej pracować, abyśmy mieli jak najwięcej na start. Mi każe nadal się uczyć i odpoczywać a do pracy mam nie iść. Mam w nim wsparcie, widzę to. Cały czas mnie wspiera, nie było chwili zwątpienia w jego słowach. Mówi ciągle że w sumie to fajnie że będziemy mieli dzidziusia. Ale obawiam się że to tylko taki początek że może z czasem mnie zostawi.. Ciągle powtarza że mnie mocno kocha, że przysięga mi że damy rade mimo wszystko. Czy była z Was kiedyś w podobnej sytuacji? Jak sobie radziłyście? Dodam że jestem na 2 roku studiów i chyba na 3 będę musiała wziąć dziekanke... Proszę Was o rady, o pomoc, co robić i przede wszystkim jak powiedzieć rodzicom? I jak uwierzyć w szczere chęci i miłość mojego chłopaka? Dodam jeszcze że ciągle uważa że przejdzie mi to i w końcu będę z tego szczęśliwa a rodzice z czasem się pogodzą z tą informacją i przyjdą do nas z pomocą, ale ja w to nie wierzę.. Rowniez mam 21 w tym roku skoncze, i jestem w 5 miesiacu ciazy, wyobraz sobie ze byla w 100% planowana, moze nawet nie wiesz ale czeka cie super droga! Teraz moze jest ci ciezko, ale z czasem jak sie oswoisz ze nosisz w brzuchu taka mala fasoleczke swoje dziecko... to sama mysl o tym bedzie sprawiac ci radosc... rodzice jak rodzice, moi tez sa po rozwodze.. moja mama wpadla w szok a teraz ? Jak ide sie kapac to sprawdza mi czy wody nie mam za goracej, mysle ze malo jest rodzicow ktorzy odwaracaja sie od dziecka przez ciaze wiec przestac sie zadreczac tylko zacznij sie cieszyc po prostu! masz 21 lat, to normalny wiek.. jak planowalas robic kariere to na chwile musisz ja zostawic, zawsze bedziesz mogla do niej wrocic ! Usmiechnij sie! [emoji173]️ i docen co masz bo sa kobiety ktore dalyby wszystko zeby byc na twoim miejscu[emoji177] reklama gosc6 Gość #12 Jeżeli chcesz tego dziecka to napewno poradzicie sobie. Znajdź w sobie matczyną siłę. Odbije Ci jak za kilka tygodni zobaczysz tam małego człowieka i usłyszysz bicie jego serca. Wtedy pojawiają się siły, o jakich nie masz się pojęcia. Rodzicom może być trudno to zaakceptować, ale koniec końców napewno Was nie zostawią. Chłopak zareagował super! Ja zaszłam mając męża i 28 lat i uwierz mi, że też srałam pod siebie i ryczałam, że to za wcześnie! To duża zmiana życia i masz prawo się bać. Zacznij jak najszybciej cieszyć się ciąży to będzie dużo łatwiej. Powodzenia! usunięty Gość #14 Ja zaszłam w ciążę w wieku 18 lat, teraz mam 21 lat, mąż prawie o 9 lat starszy od mnie. Mieszkamy razem od początku ciąży, strasznie bałam się że mnie zostawi bo wkońcu starszy itp. Córka to nasze oczko w głowie Ostatnio edytowane przez moderatora: 3 Marzec 2019 #15 zdrówka i powodzenia!poradzicie sobie! #16 Ja niedawno urodziłam córeczkę. Mam 19 lat, w ciążę zaszłam jak miałam 18 lat. Z tą różnicą, że u mnie to ciąża planowana. Nie miałam problemu, żeby powiedzieć rodzicom bo oni wiedzli, że się staramy. Z chłopakiem planujemy ślub w tym roku. Mieszkamy razem. On jest ode mnie starszy, pracuje. Ja studiuję, na czas ciąży nie brałam dziekanki. Z pomocą rodziców dalejmy sobie świetnie radę. Od pierwszych chwil córeczka jest całym moim światem. Ciąża w młodym wieku na pewno jest dużym wyzwaniem ale dacie sobie radę. Jest ciężko ale ta mała istotka Ci to wszystko wynagrodzi. Co do zdania znajomych i rodziny to się nie przejmuj. Jesteś dorosła i im nic do Twojgo życia. Moi znajomi i rodzina zareagowali bardzo dobrze. Najważniejsze, żeby dziecko było zdrowe i ciąża przebiegła dobrze. reklama #17 No trochę wcześnie, ale 21 lat to też nie jest jakoś strasznie mało. Teraz pewnie jesteś przestraszona, ale pomyśl, że to też trochę przez hormony możesz się gorzej czuć. Najważniejsze, że chłopak zareagował dobrze, wspiera Cię, razem na pewno sobie poradzicie tylko trzeba wszystko dobrze zaplanować a nie liczyć na to, że jakoś to będzie. W sprawie macierzyństwa proszę nie konsultować się na forum. To powinna być decyzja Pani i partnera/męża. Są to zbyt poważne decyzje życiowe, by ktokolwiek mógł Pani w tej sprawie doradzać. Sam wiek (36 lat) nie jest przeciwwskazaniem, by zostać jeszcze mamą. Pozdrawiam! Cytuj

ciąża w wieku 42 lat forum